Geland op Curaçao

Wat zeven maanden geleden nog heel ver weg leek, werd gisteren werkelijkheid. Toen de wekker om half 5 ging, voelde ik me enthousiast, emotioneel en gespannen tegelijk. Op naar Schiphol, samen met papa, mama, Rianne en Milan. Het doei zeggen was moeilijk, ook omdat ik ontzettend opkeek om zo’n eind te vliegen. Eenmaal in het vliegtuig vloog de tijd (letterlijk) voorbij. Een paar films, wat sudoku’s en twee heerlijke (not) KLM-maaltijden en we waren alweer geland. De eerste paar uur op het eiland vond ik heel moeilijk. Alles nieuw, geen bekende mensen en zó ver van huis. Na een paar emotionele belletjes naar het thuisfront, een simpel broodje als avondeten en een koude douche, lekker mijn bed opgezocht. Door het tijdsverschil werd ik na een onrustige nacht om 4.30 uur wakker en kon ik moeilijk weer in slaap komen. Even later ben ik om 7.00 uur opgestaan en heb ik mijn sportkleren aangetrokken om de spanning er even uit te sporten. Na het ontbijt hebben we voor het eerst onze auto hier gebruikt, want we zijn boodschappen gaan doen. Het verkeer hier is bizar, vergeleken met in Nederland. Iedereen rijdt op gevoel, dus goed opletten! Na de boodschappen heb ik mijn kamer opgevrolijkt door foto’s en kaartjes op te hangen van alle lieve mensen thuis. Nu voel ik me fijner en liggen we lekker op het Kokomo strand, zodat ik hopelijk van mijn mega witte huid af kom én om een typische toeristen foto te maken op de schommel hier natuurlijk!

Maandag de eerste stagedag, waar ik heel veel zin in heb! De schooldag begint om 7.00 uur en om 13.00 uur ben ik alweer klaar. Kan slechter, hè. Na de eerste stageweek zal ik weer een update plaatsen! 

Liefs,

Kim